sularý durulmuþ bir gölün kýyýsýndayým þimdi
dalgasý geçilmiþ kumsala
teðet geçiyor suyun izi
seni düþünüyorum
saðýmda solumda çakýl taþlarý
içlerinden uygun olanlarý alýp
dilek tutarak atýyorum suyun yüzüne
seke seke gidip
yana döne
batýyorlar sonunda
bunu bile bile yapýyorum
ard arda
býkmadan üstelik
çünkü yapacak bir þey arýyorum
bulamýyorum
bulamadýkça bulanýyor aklýmýn sularý
çünkü kalbinin surlarý dibinde aðlama duvarýna dönsün istemiyor yüzüm
ve bu yüzden þurada
aha þu ayrýlýðýn kýyýsýna kadar gelip
sana en yakýn mesafeden hissettiklerimi
çakýl taþlarýna üflüyorum nefesimle
sonrasý hooop taþ sektirmece
bir deli olsam þimdi
gözlerindeki o kara kuyuya taþ atýp
kýrka bölünmüþ kalbinin elleriyle
çýkarmaya çalýþsan
nafile
bak,
çakýl taþlarý nasýl da dalgalandýrýyor o durgun suyu
hem de küçükten büyüðe çemberler halinde,,düþünsene
çoðalacak aslýnda
düþlerimiz
düþlerimiz
düþlerimiz vardý bizim
bir de kýzýmýz
olacaktý..saçlarý örgülü
gözleri sen gibi bakýp
bizsiz geçen çocukluðumuzu telafi edecektim
çok severek
çok çok severek
çocuk kalbiyle çocuklaþýp
çoðalacaktý sevgiler
minik ellerinde
öpücük olmak
avuç içlerinde
her derdin devasý olacaktý hatýrlasana
kim inanýr þimdi
aþka
ve
yarýnlarýn daha güzel olacaðýna
sularý durulmuþ bir gölün
kýyýsýyým þimdi
ardýmda söðüt
altýnda gölgesi
kalbimizi kazýyýp
adýmýzý yazacaðýmýz o aðacýn dallarýnda kuþlar
neyi bekliyorsa hala
sinir oluyorum aslýnda
önce kendime kýzýyorum
sonra kendimi kýzdýran sana
ardýndan boþluða
bir taþ daha,,