Baþýmý bin türlü belaya soktu,
Âlimin dilinde tarifsiz gönlüm.
Yýllardýr dünyamý baþýma yýktý,
Kendisi kor ateþ teri buz gönlüm.
Duygu meyhanesi mekâný oldu,
Vuslat okulunda sýnýfta kaldý,
Hasret mektebinden diploma aldý,
Istýrap satýyor tarafsýz gönlüm.
Kasten mi sevmiþti ya da bir kaza,
Yüzünden düþmüþüm cennet enkaza.
Ýdamdan betermiþ verdiði ceza,
Göðsümde fermaný var afsýz gönlüm.
Sevda ormanýnda bal arar ayý,
Prenses avcýnýn kurþunu payý.
Volkanýn ucunda çeker halayý,
Sevda kasabasý þerifsiz gönlüm.
Mýzmýz çocuk gibi sýzlanýr durur,
Yumruðu uzatýr kalbime vurur,
Yapraðý dökülür gülleri kurur,
Yüreksiz yar sevdi þerefsiz gönlüm.
Mehmet NACAR