Akýl, o "ufacýk fýçýcýk, içi dolu turþucuk" maskara, inanmadýðý þeylere "acaba, ya olursa, belki" gözüyle bakar da, inandýðý þeylere "niçin, ne sebeple, neden dolayý" gibilerden bir þüphe tavrý ve ille anlama kaygýsý gösterir. Bu inceliði, aklýn sýnýrlarýný yýrtmýþ olan Ýmam-ý Gazalî de harikulade bir akýlla yakalamýþtýr.
Ýlle anlamak isteyenler, eðer aklý anlar gibi olsalardý, gönül güneþinin yanýnda akla bir kibrit alevinden fazla deðer vermezler ve birçok yerde onu püf diye söndürmeyi bilirlerdi.
Ona "püf!" de ki, güneþ açýlsýn!..
Necip Fazil Kisakürek
Sosyal Medyada Paylaşın:
micingirt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.