Dev Cüceler
Maziyle kavgalý kem heceleri,
Hicranla izledim zehir saçarken.
Dedesine hasým dev cüceleri,
Düþmana ne gerek torun var iken…
Bir atiye baktým bir de geriye,
Bu nasýl þaþkýnlýk nasýl hýyanet?
Kýpkýzýl pas kalbi, kibir ve riya,
Düþündüm yurdumu kime emanet.
Kýrýldý kalemim kýsýldý sesim,
Oturdum sessizce kendime sordum,
Bu defa çok aðýr benim piyesim,
Tarih oyuncaðým ve oynuyordum.
Bir alev ki sardý beni kavurdu,
Emsali olmayan sýzý býraktý,
Mazide ne imiþ tehdit savurdu,
Cüssesi bozulmuþ ruhu kuraktý.
Ki kadavra sanki nefsin elinde,
Gayretten bihaber vicdan tarumar,
Ýfritin emrinde ve ikliminde,
Kaybetmiþ izzeti zillette arar.
20.09.2006 Bursa
Ömer Ekinci Micingirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.