BİR ŞİİRDE SEN

Seni anlatmaya kelimeler yeter mi bilmiyorum!
Seni sana sevdirmek istiyorum.
Derin derin dalarken gözlerin uzaklara,
Huzur veren cümlelerini sustururken .
Hatta yeni bir umut yelkenine binmeden daha
Farkýnda bile olmazdýn..
Rahmet kapýsýndan sana gönderilen uçsuz yüreðinden!
Ve dokunaklý kalbinden.
Sen her hareketinle umut verirken insanlara,
Dünyada hala iyi insanlarýn olabileceði inancýna,
kötülüðün kalplerde olduðuna ,
Ve iki güzel cümleyle sevgiye dönüþebileceðine..
Ne bileyim iþte .
Dedim ya;
Seni anlatmaya kelimeler yeter mi bilmiyorum.

Dostluðun geliyor aklýma;
Hani eski çaðlardan kalan ve özlenen dostluk!
o öyle bir dostluk ki ;
Yüz yýl da sesini duymasam ve görmesem,
Ruhumdan hiç gitmeyecek bir iz býrakan dostluk.
Ve her özlediðimde seni,
Gördüðüm bütün yüzlerde anýmsamaya çalýþýrým.
Her defasýnda yüreðimde býraktýðýn izlere bakarým.
O yüzdendir umudum hiç bitmez benim..
Ýnsan bir kere gerçek dostla karþýlaþtý mý ,
Hayatýna anlam katar, acýsýndan bile ders çýkarýr.
Çünkü ne olursa olsun ,onu anlayan bir dostu vardýr!

Ve sevgin geliyor aklýma..
Ýnsanlarý çýkarsýz seviþin.
Sonra da bütün fýrtýnalara göðüs geren sarsýlmaz duruþun..
Ve umudunu kaybetmeyiþin,
Ýnsanlarý Rabbin için seviþin,
Sana kötülük yapana bile deðer veriþin,
Kendinle övünmeyiþin...
Diyorum ya iþte sana;
Seni anlatmaya kelimeler ne kadar yeter bilmiyorum.
Elini kalbine koyup ,
Seni sana sevdirmek istiyorum.
_______________GÖNÜL ÇAYIR_____________





Sosyal Medyada Paylaşın: