BU GÜNLERE YASAKLIYIM NEREDE KALDI DÜNLERİMİZ PAMUKŞEKERİM
BU GÜNLERE YASAKLIYIM NEREDE KALDI DÜNLERİMİZ
Yaþama ümidi kalmadý canýmýn Kader mi desem bilmiyorum Sensiz kalmak varmýþ yazýmda Þarkýlar sustu,þiirler sardý içimi Yalnýzlýðýma inat Damlalar vuruyor yüzüme Öyle tükeniþ ki bu Güç kalmadý yüreðimde Geceyi gündüze çevirmeye Hiç koþmadým yokluðunda maviliklere O gözlere o bakýþlara hasretim þimdi Sakladým senden kalan anýlarýný Bir teselli veren onlar bana Nerede kaldý dünlerimiz Düþürdük umutlarý avuçlarýmýzdan? Yasaklýyým þimdi Beni sarhos eden cemaline Hüzünlere mi sevdalýyým Yoksa hüzünler mi bana? Seni tanýdým tanýyalý Kendime özlem boncuklarý biriktirdim Senli anýlarý dizdim Baþýmýza neler gelecek daha Neleri sýðdýracaðýz þu kýsacýk hayata... Bir anda olacak her þey... Mutluluðu bir yana, Baþa gelince cefasý çekilecek Þu yüreðime attýðýn acý var ya Tarifini bile yapamýyorum Sevgiyi sýmsýký sarýldýðým Yalnýzlýðýnýn himayesinde arýyorum Kalbimi yalnýzlýða hazýrlýyor Ama,bir türlü yapamýyorum Hayatýn akýp gittiðini farketse Yýkýlacak bedenim.. Yaþamaya baþlamak için Özleminin bitmesini bekliyor. Ne yaþayacaksa yaþaþýn Yeter ki hayatýnýn anlamý o olsun... 🐋🐋🐋🐋
Sosyal Medyada Paylaşın:
PAMUKŞEKERİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.