kimse çýkarýmda bulunmasýn perde demir evren benim dünya benim kuyusuna düþen hilal az önce karaladýlar ölmediler varlar takýntý vaziyet o þarkýyý dinliyor gölgesi katledilen gecenin peçesi kara zaten aklýn sabahý olmadýkça
sonsuzluðu isteyenin önemi yok dakikalara kurgusallaþtýrmanýn basit bir damlayý uzak ýrmaklara akan sýzan bir þeyler hep olur dediði kýzýl teni siyahi gecenin çakýl taþlarý boþluðun sisli sahiline sektiren deklanþöre basma sen
tanrýlar çok inanç yok ondan sevemedim sayýsý patlayan kumrularý bunca aðýzdan aðýza beslenemez ki insan bir olan biliyor özünden saklý itiraf gölge boyasý kayýklar kanat kulaç atýyor uzaðýn yakýnýna ne baygýn bilseniz günlü aydýnlý kavuþmanýn barýþmalarý þükür savaþan karanlýða
fotosentez yükleyenler güneþsiz omuzlarýna rüzgar öldüðünde yaþar uçurtma en yükseðe çayýr çimen yel deðirmenler evridi yýlmaz siyah at beyaz yüzlü çocuklar gitmesin
0053
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.