AYDINK
ÖĞREN ÇOCUĞUM (2)
AYDINK

ÖĞREN ÇOCUĞUM (2)


ÖĞREN ÇOCUĞUM (2)


Olmasaydı olmazdık dünde, bugün, yarın da
Ateşlere atılıp kavrulmuştuk çocuğum
Müptelası olmuştuk zulüm ve efkârın da
Kül misali havada, savrulmuştuk çocuğum


Emperyalist deyyuslar bizleri köle bilip
Şeref ve namusumuz ayakaltı edilip
Tutunduğu yerlerden tüm kökleri kesilip
Ulu bir çınar gibi devrilmiştik çocuğum


Huzurla yenilecek aş kalmadan kaşıkta
Gelecek güne umut belenmeden beşikte
Kapı, baca, bahçede, pencere ve eşikte
Çakal ve sırtlanlarla çevrilmiştik çocuğum


Gökte yıldızlara eş, hep öyle kaldığımız
Geçmişte dünyalara namını saldığımız
Asırlarca övünçle sahibi olduğumuz
TÜRK’ün öz kimliğinden evrilmiştik çocuğum


Nasip kılınmasaydı “O” emsalsiz *ER*-*ZADE*
Kimse demezdi bize beyefendi, beyzade
Hükümranlık, özgürlük olgusundan azade
Çirkefin hamuruyla yoğrulmuştuk çocuğum


Onu bahşetti TANRIM, TÜRK’ün eşsiz ATA’sı
Ebediyete kadar nur içinde yatası
Halen saygı duymakta dünyanın beş kıtası
Biz onun sayesinde onurluyuz çocuğum
TÜRK olarak kalmaktan gururluyuz çocuğum



30.08.2017






Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.