Y İ T İ K H A Z İ N E

YÝTÝK HAZÝNE
Çelik duvarlarý delen balyozu,
Astýkça bozuldu insanlýðýmýz.
Zehirledi bizi dünyanýn tozu,
Bastýkça bozuldu insanlýðýmýz.

Kevser’i deðiþtik çeþme suyuna,
Figüran yetiþtik kanlý oyuna.
Kini mazlumlara boylu boyuna,
Kustukça bozuldu insanlýðýmýz.

Ýsyan ettik isyan zorlu talime,
Bin çare aradýk þanlý ölüme.
Yeryüzünü yakan onca zulüme,
Sustukça bozuldu insanlýðýmýz.

Koltuk büyüttükçe büyük kýçýný,
Koltuk bilir oldu büyük suçunu.
Tutup okþar gibi küffar saçýný,
Estikçe bozuldu insanlýðýmýz.

Menfaat set kurdu yolun baþýna,
Aldýrýþ etmedik mazlum yaþýna.
Müslüman gardaþlar öz gardaþýna,
Küstükçe bozuldu insanlýðýmýz.

Binbir kere düþtük ayný hataya,
Zulmettik geçmiþe, cedde, ataya.
Zalimi vuracak yayý putaya,
Kastýkça bozuldu insanlýðýmýz.

Göðe istifledik dünyalýk malý,
Karný aç olana vermedik balý.
Öz gardaþýmýzýn bindiði dalý,
Kestikçe bozuldu insanlýðýmýz.

Yýllarca tartýþtýk takkeyi, fesi,
Ensemizde bitti haçlý nefesi.
Göðü titretecek Davudi sesi,
Kýstýkça bozuldu insanlýðýmýz.

Hengamemiz büyük, mal, mülk, arazi,
Aleni zulümü gördük farazi.
Doðru tartsýn diye bozuk terazi,
Pustukça bozuldu insanlýðýmýz.

Seyit Osman AKYÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın: