ah elif ah…
kaç düþ bir elif eder
kaç elif genç kýz olur
kaç elifin düðünü olur
kaç elifin ölümü…
*
siz elifi gördünüz mü?
ve siz ey yarýþ yerlerinde þahin gibi uçan
yay gibi gergin arap atlarýnýn üstüne kurulu süvariler.
pýrýl pýrýl kýlýçlarýný savuran kahramanlar
anadolunun zavallý eliflerinden var mý haberiniz?
sizin kulaðýnýz saðýr, gözünüz kör, kalpleriniz felçli mi?
yüreði eriyen tek kiþi yok mu?
öfkenin örtüsü kalýn bir gece gibi sarmýþ dört bir yaný
hýçkýrýklar elif gibi
ah ki ne ah …
elifi öz vatanýndan ayýrdýlar …
ve bir sabah
dað ucundan yeni çýkan bir güneþin masumluðu içinde
elif yüzlü kýzlarý da saçlarýndan sürükleyip götürdüler
haykýrýþlarý yýrttý gökleri
yürekler parça parça
çýrpýnýp inleyen elifler
verdi son nefesini
mühür vuruldu gözlerine …
*
süpürdü rüzgar teni nefes nefes gök gibi
bir masal gibi
bir varmýþ bir yokmuþ gibi
yeller esti yerinden
bir deprem ki yarýldý toprak
tükendi çýlgýn çýlgýn akan þeker gibi tatlý nehirlerin suyu
karalar baðladý gece gündüz
yasýný tuttu elifler
elifin saçlarý örgülü hayalleri tutsak
öyküsü hüzünlü
sarý saçlý ,hiç oyuncaðý olmadý elifin
her gece hýçkýrýk sesleriyle hayaller kurardý
çiçekler açardý bahçelerinde
hep karanlýk bir gecenin ýssýzlýðýnda
yýkarlardý hayallerini
umuda dair her ne varsa
yüreði kanardý ince ince… elif gibi
elifi tanýdýnýz deðil mý?
tanýmýþ olmanýz gerek çünkü her gün görüþüyorsunuz
televizyonda, internette, gazetelerde
okuduðunuz haberlerde elif var
baktýðýnýzda içinizi acýtan
kan revan içinde
iþte o gördüðünüz elif…
biliyorum içiniz burkularak bakýyorsunuz ona
sadece gündem konusu olmaktan öteye geçemedi elifler
ateþ var, acý var, kan var, yangýn var
kalbimizde kurþun tohumlarý
yavaþ yavaþ ölüyor içimizdeki elifler …
çünkü elifleri seyrederken intikam hýrsýyla büyüyoruz
çünkü zihnimizde ki elifleri hiçbir þey silemeyecek
geceleri ölüm kusuyoruz
uyuyamadan yumuyoruz gözlerimizi týpký elif gibi
kafamýzý saða çevirdiðimizde bir elif enkazýn altýnda
sola çevirdiðimizde hastanelere sedyelerle yaralý taþýnýyor
en çok elifler taþýnýyor sedyelerde
koþarken düþüyorlar bazen
ayaklarý kan izi býrakýyor bastýðý yerlere
*
bak benim adým elif diyor birisi
özgürlük için bedeller ödüyorum
kopuk ellerim
kopuk bacaklarým
yüreðimden koparýyorlar
suriyeyi arakaný filistini
içim sýzlýyor
müslüman olmak ne zor iþmiþ…meðer
*
benim adým da elif …
üþüdü ellerim
ve sen kýþ soðuðunda hiç düþ kurdun mu
küf tutmuþ namlularda çiçekler büyüttün mü
karanfil renginde
nice batan güneþler içinde
dua kuþlarý uçurdun mu kýzýl ufuklara doðru
mavi gözlü nehirlere yýldýrýmlar düþmeden
önce dikenli tellerle sardýlar etrafýmý
mayýnladýlar yüreðimi
zifiri gecelerde ..
*
kurban ettiler elifi tanrý huzurunda
tank paletleri ezdi bedenini
direnen gözlerindeki ýþýklar söndü
bir güvercin kýpýrtýsý iþitildi
ölüm mangalarýnýn önünde delik deþik
yeniden topla, tüfekle, bombalarla geldiler
geçtiler köylerinden elifin
yýkýlmamýþ , yakýlmamýþ ev
toprak üstünde canlý býrakmadýlar
ve feryatlar
ve çýðlýðýný bastýrarak
ve alýp götürdüler solgun yüzlü elifleri
*
ey parçalanmýþ yürek
ey kesik damar
ey ateþlenmiþ umutlar
geceler hiç bitmeyecek
sabahý göremeyecek güneþ
gözlerde yalnýzlýðýn korkusu
ne fark ederdi güneþ doðmuþ doðmamýþ
ne fark ederdi elifler ölmüþ yaþamýþ
bir kuru ekmek halep
bir yýrtýk resim arakan
bir kýrýk kalem saraybosna
yýkýk bir umut çeçenistan
gecenin çýðlýðý istanbul
yaþanan bir özlem endülüs
filistin sadece acý
elifin günahý çocuk olmak
ben
sen
o
biz
siz
onlar
cümle alem suçluyuz..
*
ateþin yandýðý her yer elifin
ateþin dayandýðý yer de
ceset ceset
suriyeli ýraklý ,yemenli,arakanlý,filistinli
elifin gözleri hala ýslak
hala öfkeli
kafkasya barut kokulu
baðdat kaçýncý kez yýkýlmýþ
parampaça....
darmadaðan
duman duman kabil
katiller tanýdýk
elifin katili…ölüm…
ölümden kaçýþ yok…
There is no way escape
*
elif ipek saçlý
elif mavi gözlü
elif gök gibi masmavi
þahin bakýþlý kartal duruþlu
bir masal elif
bir varmýþ bir yokmuþ gibi
bir altýn bulut
bir rüya ,hayalden öte
aydýnlýk boþluðun üzerine serilmiþ
büyülü alemlerin mistik þarkýsý elif
evveli ve ahiri gök kubbenin
yýldýzlarýn kostümü
parlayan dolunayýn ýþýðý
sessizliðin içinde …
zamansýz bir hayatýn adýdýr elif
farklý ýrklarýn elifleriyiz
farklý þarkýlarýn anlattýðý
en derin kuyulara býrakýlan
farklý eliflerin açmayan gülleriyiz
*
sýcak bir aðustos gecesi
elif…
generalin adamlarý tarafýndan
Viznar vadisine götürülüp öldürüldü
mezarý hiç olmadý
kendisinden baþka hiç kimse gerçek ölüm þeklini bilmedi
kandan kýzýl gözyaþlarý gibi...
beyaz bir güvercin gibi
çýkacak tanrýnýn huzuruna elif…
*
hey cennet kuþlarýnýn gözlerindeki ölü düþler
küçük elifler son nefesini verirken alýnan son nefes hey
tarifini hiç kimse yapamaz içimde beslediðim kinin
titrek nefeslerle soluyorum …
yüreðim nyanmar yüreðim suriye
mostar nehri kýpkýzýl
beyaz laleler …
sürgün …
elif hiç görmedi istanbulun gizemli baharýný
peygamber kokan medineyi..
kirlenen güneþi yýkayacak yaðmurlarý beklemekle geçti ömrü
fizan çöllerinde ki gecelerde gözleri yanýk
hep serap sanýrdý babil kulelerini
hangi yýldýza doðru baksa
ýslak gözlerinde yusufun rüyasý
aðlar elif …yunus gibi
koca bir coðrafyanýn karnýnda çaresiz …
*
vahþi çýðlýklar savrulurken geceye
ölüm askerleri korku vadilerinde yine
ayaklar altýnda kalacak filistin düþleri
birazdan ateþe verilecek yine evler
ölüm sirenleri dolaþacak kapýlarý birer birer
elifler doðmadan ölecek
çiçeklerin yapraklarýnda kalacak kan lekeleri
gepegenç eliflerin üstüne düþecek ay
aðýtlar kanayacak yine analarýn yüreðinde
*
koltuk deðneði olacak bastýðý yerlerde…
elifin tek korkusu
iki elinle sapanla taþý atamayacak
bir bacakla yaþardý belki amma
bir baþýna yaþayamayacak,
doðu türkistan, türkmeneli ,urumçi
gök bayrak aðlayacak
yanacak yüreði elifin
*
bir ilahi ses yükseliyor semaya
karanlýk gecelerde..
farsça ,türkçe,arapça …
ölülerin dillerinde elifli þarkýlar
anadolu þehirlerinde
yýldýzlarýn aþký çaðýrýr elifi
kutlu yolcunun miraçgahýna
cebinde oyuncaðý …
soðuk, açlýk, çaresizlik
elif senin Allah’ýn her þeyden büyük.
þeb-i yeldadan fecre kadar
göðe kanatlanarak yýldýzlara dokunuyor elif
hicaz bir sedayla, sabahlara okunup
bir ucundan dünyanýn öbür ucuna
sürülmüþsün senki sefil,
senki garip ,senki yetim…
*
senden kanatlanan güvercinler
o kutlu haberleri taþýr yeryüzüne
sessiz göðün ýþýman renginde
özlemin kýzýl renkleri uçuþur gözlerinde
saçlarýnda güneþ yalýmý
içine yayýlýrken ateþ...
bir gök karýþýmý yýldýz takar beline
özlemin yedi baharýnca söylenir türkün
umut olur elifler bozkýrýn çöl gecelerine
yaðmur olur umutlarýn taze sevinçlerine
maviler içen gökyüzüne…
*
hey siz…
daha çok öldürün elifleri
daha çok …
yok edin sevgiye dair ne varsa...
lakin ölümü öldüremezsiniz ki…
elifler gerilmiþ bir yay gibi
namluda kurþun gibi
ipek saçlarýnda , çakýk kaþlarýnda
kerkük, musul ,kerbala
hiç beyaz gelinliði tanýmadýlar
hiç gül koklamadýlar
dikenler de batmadý ellerine
süngüler saplandý hayallerine
sonra kapandý dudaklarýnda ki tebessüm…
*
sen hey…
bu dünyada elif olmak ne demektir bilir misin?
cehennemin ortasýnda elif gibi yaþayabilir misin?
redfer