GECENİN ASALETİ

Güze yakýndý aðustos... kýþa uzak..

Henüz ateþ gibi yakýcý...
Ayaza býrakmadan devrini alaz
Yaðmur sonrasý
Nöbet ateþindeydi yaz...

yaðsýz menteþe çýðlýðýnda
su yutmuþ kumlarla
Sarmaþ dolaþ...oldu martýlar..


Gündüz Karamel koyusu geceye býraktý devrini..
Nur topu gibi ay doðdu göz eriminden..
Parladý þavký gece boyu sedef gibi..

Yarým kapandý balkonlarda akþam sefalarý ...
Karþýmda sýralanmýþ sarý boncuk gibi adalarý
Yükselir gökyüzünü sarmalar...ýþýklarý

Ben geceyi bol ýþýklý severim...
Ýmgeler kuþaðýmda yedi renge bürünür
kelimelerim...
Zira kývamýnda maya tutmuyor cümlelerim


Dört yaným þiirsi
Dört yaným Gün döndü


Ayçiçeði Ýstanbul’um nimet


saðýmda
solumda cennet


Doðurgan i mgelerimde
Flüt çalýyor kaknüs kuþlari


Kol gezerken þafak
Güneþ doðdu doðacak


Siyahýn asaleti öyle sarih öyle bariz yapmýþ ki ýþýklarý..

öyle alayiþli öyle kavi kalmýþki aklýmda renkleri...

Unutulmaz iz býraktý Ýstanbul’um sol yanýmda...


Rana
28.08.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: