Kozasýnda Daralan Ýki Masum Kelebek Su! Su! Diye ÝNLEDÝ!
Suya duyulan arzu, yýktýrdý duvarlarý... Yaþansa da piþmanlýk, yoktu geri dönüþü! Ererken sefâsýna, sýnýrsýz maviliðin; Yasta idi bulutlar Deþildi, deþilecek... Kelebek etkisiyle gölge düþtü güneþe... Dalga-dalga büyüyüp kuþatýrken ihtiras! Bir açýk kapý bulup; "Kader" mi, sayýlmalý?!
Cellat görev baþýnda, arz-ý endam içinde; Ýlmek çoktan geçmiþti, deðerlerin boynuna! Saðýlmýþ özü / ruhu, Ard’a kalan boþ koza...
Ayýlýnca "rüyâdan" Öyle bir AH koptu ki, yürek semalarýndan! Gök; derinden yarýldý! Bütün ýþýklar söndü, Gün, gece’ye karýldý! Boþluðun hiddetiyle savruldu yer-yerinden! Öyle bir sarsýldý ki; akýl uçtu ser’inden.
26. 08. 2017 / Metanet Yazýcý
kalin ] Sosyal Medyada Paylaşın:
M.YAZICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.