Baðýþla küçüðüm baðýþla beni,
Silemedim akan gözyaþlarýný...
Yasýný tutmaya vaktim kalmadý,
Bir fay kýrýðý ki, okyanusumda...
Dev dalgalar yýktý kýyýlarýmý,
Yaþadým sendeki yýkýlmýþlýðý...
...
Umudun kýrýklýðý okunurken gözlerde,
Acýmasýzlýk vardý, sarfettiðim sözlerde!
Bir gün özlem duyar da,
Arayýp bulur muyum kazýndýðýn izlerde
Uçurumun ucuna býraktýðým gizlerde...
Yaþayarak anladým, gönül yýkmak aðýrdýr!
Dirhem dirhem bitiren çekilmez bir kahýrdýr!
Kavis çizerek geçer, akýp giden feryadlar!
Ne yazýk ki, kulaklar gerçeklere saðýrdýr...
...
Bir ilâhi ADÂLET denir mi buna, bilmem
Öyle vurgun yedim ki, asla kendime gelmem!
Yüreðinin yangýný dinmeden belleðinde,
Yaþadýðýn acýlar tecelli etti bende...
Hayata nokta deðil, bir virgül koyacaðým!
Takvimlerden gün deðil, yýllarý sayacaðým!
Kendime cefa için;
Bedenimi lâðvedip, boþluða yayacaðým!
Her yýl bir asýr gibi hasrete doyacaðým!
YENÝDEN DOÐMAK ÝÇÝN ZAMANI OYACAÐIM!
Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.