Yürüyorum senli anýlarla dolu olan odama. Tek baþýma baþ edemeyeceðim derken, Yalnýzýnda yalnýzlýðýna saplanýyorum. Gözlerim hep oturduðun o sandalyede, Dalýp gidiyorum.. Sen geliyorsun gözlerimin önüne, Sanki dokunmak için uzansam tutacak gibi, Yaklaþtýkça bir anda uzaklaþýveren... Yüzünde benim sende en sevdiðim gülümsemen, Ezberlediðim yüz hatlarýn, Parmak uçlarýný öpecek kadar sevdiðim adam… Yanýmda olman gerekirken, Baþka hayallerde, Baþka bedenlerde ucuz hayatlarda yaþýyorsun… Oysa her zamankinden daha fazla ihtiyacým vardý sana, Ellerimi tutup geçecek demene. Geçmese de geçer diye avutabilirdin… Sensizlik bir ödül mü bir ceza mý inan bilmiyorum. Seninleyken farklýydý her þey, Sendin her þeyin çözümü, çaresi. Ama þimdi, Sensizken de ayaklarýmýn üzerinde durabiliyorum. Belki sevmiyorum seni ama unutamýyorum da. Uyanýyorum senli hayalimden. Silkelenip kalkýyorum ayaða. Sanki sitem edip, Sicim gibi göz yaþlarýmý hayallerimize akýtan ben deðilmiþim gibi.. O an tüm kinimi acýmý unutup, Yürüyorum hayat yolunda. Týpký bir Alzheimer hastasý gibi.. Acýlarýmý sevinçlerime, Dertlerime mutluluðuma, Gidiþini geliþlere, Seni anýlara katýp, Arkama bile bakmadan, Seni ve vefasýzlýðýný orada býrakýp, Geleceðe yürüyorum.. Elimde sýrtýma saplanan, Senin ve dost sandýðým insanlarýn hançeri… Yürüyorum, Ama büyüyorum da.. Büyüyorum ki, Sen ve senin gibiler yakamasýn canýmý. Prangalýyorum ruhumun en karanlýk yerine, Ýçimdeki senin dokunamadýðýn çocuðu… Büyüyorum be, Ýçimdeki çocuðu severek onu yaralayanlara inat…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çisem Uygur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.