hey hayat! bu ya(rý)þýn sonsuz coðrafyasýnda koþturuyorum gem almaz kýsraklarýn çýplaklýðýnda tüm renklere daldýrýp fýrçayý çala/kalem sürüp o “kafdaðý” doruklarýna bir ince kalýn yolculuk benim ki ey ömür! ey yüzsüz kayýp yaz þu ufukta koyu kýzartýlarý gergin düþlerim kýrýk dökük dallarýnda yapraklarý hiç sararmadan hep kokulu kalan çiçeklerim bize yasak olan “tuba aðacý” mý ey hayat! davul tutan, tokmak vuran vuruþlarla dökülen yazýn son günleri alýp da veremediðimiz o çam çerçeveli doðum gününün çalar saati tek bu günde çal(ýþ)arak geçen sensiz zaman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gurelsurucu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.