Kansere Gülümse
Umuda sarýl ki düze çýkasýn
Kansere gülümse, tutun hayata
Tebessüm eyle ki yüze çýkasýn
Kansere gülümse, tutun hayata
Düþeni kaldýrsýn, birleþsin eller
Þarkýlar söylesin sevdalý diller
Gönül bahçemizde açýlsýn güller
Kansere gülümse, tutun hayata
Bir gün yüreklerin yangýný söner
Karakýþlar geçer, bahara döner
Sen yeter ki iste, acýlar diner
Kansere gülümse, tutun hayata
Zaman bir nehirdir, akar da gider
Dünyaya her gelen bakar da gider
Hasret köz misali, yakar da gider
Kansere gülümse, tutun hayata
Hakk’a dayanýrsýn, niyaz edersin
Bütün mevsimleri ilk yaz edersin
Katran karasýný beyaz edersin
Kansere gülümse, tutun hayata
Umuda tutunup yol alýn aþka
Limanýmýz yoktur umuttan baþka
Geriye bakýp da demeyin keþke
Kansere gülümse, tutun hayata
Güzü ilkbahara çevirir umut
Daðlarca engeli devirir umut
Nefreti sevgiye evirir umut
Kansere gülümse, tutun hayata
Ýstesen bir dünya sýðar gönlüne
Bahar yaðmurlarý yaðar gönlüne
Ufuklardan güneþ doðar gönlüne
Kansere gülümse, tutun hayata
Hayat uzun bir yol, koþar durursun
Nice engelleri aþar durursun
Kendinle barýþýk yaþar durursun
Kansere gülümse, tutun hayata
M. NÝHAT MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.