iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan ezgi
zaman yanýðý bir öykünün
durulduðu o anda
makam, tevsir kitabelerini ateþe verir
durgun alimlerin dilinde inkar
sözcüðü, gülün ömrüyle habersiz gömülür
de ki edasý ýraða yakýn bir toz savurmasý
rüzgarýn aç karnýna hibe edildiðinde aþk
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan eda
yaðmuru tamamlar gibi
topraðýmdaki suallerin rengini söküp anlýmdan
yaþamak istediðin duygunun dudaðýna
adýmý neden sürüyorsun
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan ýrak
zaman yenilgisine uðramýþ þehirlere benziyorum
geceler eþki gündüzler ekþimsi
bayat bir güneþ ve aðzý açýk unutulmuþ bir ay ýþýðý
kifayetsiz bir inkara rastlýyorum yaþama sunulunca
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan sezi
yüzünde tanrýsal bir makamýn hüznü doðuyor
ürküp tanýdýk cümlelerin ardýna sýðýndýðýndan beri
devrilmedik söz kalmadý
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan ayin
sual kusurum, özründen
alacaya bir ben düþüyor
karasý yorulup düþünde
ýþýðý kirli bir kaptan satýyor tüccarlar
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan þiir
emeðimin inkýlabýný hiçe sayarak
o seyyahýn terinden düþüyor tuz
sonra sana susayan bir çöl gibi kavruluyorum
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan yanký
ihtiyarým diyen sokaklarýn sökülünce taþlarý
aþýnýnca rengi yollarýn
adýmlarýmda eski bir imla
doðuruyor sesini
iç içe girmiþ bir harf ile baþlayan ihmal
inkar bir baþlangýca sürüyor yüzümü
incindiðim harflerin
imamesini çaldýrdým
edasýna daldýðýmda
o ben benzeri karartýya
Sonuna her yaklaþtýðýmda noktama virgül sataþýyor
Rica etsem uzatabilir misiniz ömrümü aþk’a
þimo
sinan þeker