bir den fazla inkâr alýnýp sýrtýmýn duvarlarýna karalamýþlar
tek hatýrladýðým siyah bir gülümseyiþti
dilinden anlamadýðým imlalarla
kavuþmak yaptýðým mýsralar gibi sýrýtýyorum
durulunca
kararlý bir dudaðýn
günde bir defa açýlan açlýðýný si mgeliyorum
yine geldim
demek geçiyor harf yorgunluðumla
makamý mý riske sokup soyunur cümlelerim
ilkinden bu yana kavgalýyým suretiyle
þimdi
zaman geçiþinde
anýmsadýðým elleri artýk yok gözlerinde
ama hala pabuçlarýnda gözleri
ne yapsam düþmüyor
yüzüme yüzün
ne yapsam karþýlaþamýyorum gözlerinle
sýrtýmýn duvarlarýnda karalanmýþ siyah bir gülümseme
çok alim dilendi zihnim
fikrinde darlandýðýnda lisaným
çok þehir ürküttüm
siyah pabuçlarýmýn tozlarýyla
gar sancýsý çekmiþ bir gurbetçi gibiyim
bavuluma umut biriktirmiþim
Yüzümde tebessümünü unutan o siyah yolcu
maðrur bir alýngan
ziyadesiyle savurgan
bir hitap rendeliyor sokaklarýma
sýrtýmýn duvarlarýnda karalanmýþ siyah bir gülümseme
vakit aralarýnda koþuþturmadan
kuþkulanýp koþturuyorum
yüzümün süzüldüðü o ahkâma
devriyeleri atlattýðýmý resmi bir dille anlattým
kararýnca tümce
duvarlarýmda kanatýlmýþ siyah bir gülümseme
umudumu tüketmiþim bir yol aðzý dönemecindeyim
makyajý tazelenmiþ bir figür aslýnca fikrime
ziyadesiyle korkular kaplýyor þuurumu
sona dönük bir mazi demlerken fikrimin koþuþturmasý
sýrtýmýn Duvarlarýnda karalanmýþ siyah bir gülümseme
üþüyorum sokaðýndan her geçtiðimde
üþüyorum çerçevesi mühürlü bir lisaným dudaklarýnda
açýlmayan kanayan durdurulan
adýmla seslendin ya
biri ikiye gönül koydu
devrildiðim de sýrtýmdan okunduðu cümle
sýrtýmýn duvarlarýnda karalanmýþ siyah bir gülümseme
þimo
sinan þeker