Gönül

Gönlüm! .. Bir kuþ gibi kanat çýrparsýn,
Yüreðinde sevgi eksilmez, artar.
Buldun mu bir güzel, kanat çýrparsýn,
Beni bu dertlerden, gel de sen kurtar.

Gönlüm! .. Sen sevdalý, sen bir aþýksýn,
Birini sevmeye hazýrsýn her an.
Sevgiler içini durmadan yaksýn,
Gönlüm þimdi dertli, gönlüm periþan.

Dertlerime dertler ekleme gönül!
Benim derdim zaten derdimi aþtý.
Seveceðim diye bekleme gönül,
Benim tek tesellim, gözümde yaþtý.

Gönül! ...Sen bu derdi nereden buldun?
Ne acýlar gördün, çileler çektin.
Sevda çöllerinde nasýl kayboldun?
Bu aþk çeþmesinden içmeyecektin...

Uslanmadý yine, sevdaya koþtu,
Sanki çileleri bitmeyecekti.
Mutluluðu bulmak, hayaldi, boþtu,
Çektiði acýlar yetmeyecekti.

Gönül þimdi mahsun, karasevdalý,
Acýlarý büyük, bir türlü dinmez.
Hayalini süsler, sevda masalý,
Ýçin için yanar, yarasý sönmez.

Mehmet Ali Çýbýklý


Sosyal Medyada Paylaşın: