HATIRALAR

Unutabilseydim keþke, ilk göz aðrým, ilk aþkýmý
Ýsmini duyduðum yerde zavallý yüreðim sýzlar.
Acaba nerde arasam ziyan olan yýllarýmý?
Yarým kalan öykülerle birkaç resim neye yarar?

Geçip Dostlar Kahvesi’ne, edebiyat parçalardýk
Doðduðum kente uðradým, memleketimi sordular.
Bitirim demokratlarla dünyayý kurtaracaktýk
Kimi talihine dargýn, kimi hükümeti suçlar.

Cumbalý evler kilitli, eyvan yerleri yýkýlmýþ
Kimisi çocukluðuna, kimi gençliðine yanar.
Ömrün en güzel çaðlarý, vefasýz günlere kalmýþ
Üst üste eklenir sandým, nerede mevsimler, aylar?

Bazen bir rehavet çöker, baygýn akþam güneþiyle
Ufuklara perde perde yayýlýr renkli bulutlar.
Hatýralar, gündüz gece, gah kederli gah neþeyle
Vaktin çýkmaz sokaðýndan, peþ peþe uzaklaþtýlar.

Dualarla göðüs gerdim, hayatýn gerçeklerine
Acýlarým küllendikçe, belleðimde canlanýrlar.
Hasbihal etmek istedim, anýlarla yaþ günümde
Daðýlmýþlar senelere, bahçemde toplanmadýlar.

Dertlerimle baþ baþayken, sevemezdim yalnýzlýðý
Eski yare sitem yazsam, halen düþlerime sýzar.
Gah ayanda, gah rüyada, yaþarken hatýralarý
Bu hayat keþmekeþinde ruhumu ferahlatýrlar.

Ömer ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: