acýlarýmý toparlýyorum, bu gece köhne sabahlara inat yitip giden zamana yayýlmýþ bir hikaye, kaf daðýna uzanan masal yada kalbime kazýdýðým tek hece sessizliðime tufan gürültüsü yokluðuma mahþeri bir kalabalýksýn, içinde kaybolduðum bir zaman tüneli, ya da acýlarýmýn tiyatral sahnesi bizlik hikayelerin temsili, seyircisiz oynuyoruz artýk yüzleþiyoruz benliðimizle bu son gecede yýrtýk pýrtýk sözcüklere emanet, bir hasretin son demindeyiz. bu son sahnedir son seviþme son hikaye son nefes...
24 Aðustos 2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.