KALB-İ HAZİN

Yokluðun leyl-i mâtem, koyu bir siyah gibi.
Dil mahzun,dide yaþlý,katresi bin âh gibi.


Sensizlik yokuþunda firar etti aþk ve eþk,
Ölümünü sýrtýnda taþýyan seyyah gibi.


Sonu gelmez bir aðýt, senden geriye kalan,
Bazen makâm-ý hüzzam,bazen de segâh gibi.


Seni ne çok özledi susayan her tomurcuk,
Firkatinin nârýnda yanan sol cenah gibi.


Sensiz çýkýlan yollar ya dönemeç ya tuzak,
Hayret vâdilerinde çýð düþen bir râh gibi.


Bilenler bilirler ki,bir ümîd-i ihsansýn,
Kapanan kapýlarý açan bir miftah gibi.


Uzun lafýn þûlesi bir iklim-i ziyasýn,
Gündüzlerde bir güneþ,gecede bir mah gibi,


Ahmet BOZ
21.07.2017


Sosyal Medyada Paylaşın: