B E K L E R İ M
yeter ki umudum olsun geri döneceðine
gönlüme türbedâr olur da ben seni beklerim
inanýrým her kýþýn bahara ereceðine
çatlatýp sevda tohumunu sevmeni beklerim
adem olan için havva’yý aramak ibâdet
dua için arafat’ta elin açmak ibâdet
bir Ýbrahim býçaðýna kurban olmak ibâdet
ibadettir affýný beklemek deyip beklerim
ben tur daðýndaki ateþin peþindeyim bilesin
öfkenin fýrtýnasýna söyle nasýl dirensin
aðlatan sen olsan da bak göz yaþýmý silensin
elinde ipek mendil ben gelmeni beklerim
imrenmem firavunun ne rütbe ne minnetine
imrenmem ad kavminin sahte irem cennetine
imrenmem kimselerin dünyalýktan kesretine
vahdetin çevirse beni divaneye beklerim
aðlasam da sýzlasam da dillerim dolaþsa hep
dolsa þu cýlýz bedenim gam yüküyle lebalep
sürüp beni pazara götürse en gaddar celep
sana kurban olam diye dua eder beklerim
kýnayýp en hakirler yüzüme tükürdüðünde
yüreðim deli denizler gibi köpürdüðünde
kirpiklerim gözümdeki hüznü süpürdüðünde
taþmak için yaðmur yüklü bulut olur beklerim
hangi sihirbaz bozabilir ki aþkýn büyüsün
kurut içinde her ne varsa ki aþkýn büyüsün
bilinmez ol dünyada adýn aþk ile büyüsün
bu aþký mecnun dahi kýskansýn diye beklerim
bana gelmem deme ne olur gelmeyeceksen de
çatýlmasýn hilâl kaþýn gülmeyeceksen de
yaný baþýmda yaþlanarak ölmeyeceksen de
makberine taþ yapar da bedenimi beklerim
dudaðýmý zihgir yapam gözündeki oklara
söyle nasýl söz geçirem gönlümdeki yoklara
bu fakir açlýðýný gösterebilmez toklara
merhametine iþâret bir mâide beklerim
yanar da soðumaz içim har eksilmez közünden
karanlýk gecelerime yýldýz yaðar gözünden
tebessümün dile gelir sevinç aðar sözünden
payýma bir bûse düþse ödül sayar beklerim
saçlarýn bir nehir olur serinletir baðrýmý
kahkülün gizlerse yüzün ne dindirir aðrýmý
feryâd figan yele verdim sana olan çaðrýmý
her seherin muþtusunu bayram bilir beklerim
ýþýltýlý gözlerindir þu gönlümün kandili
yanaklarýn olsun benim göz yaþýmýn mendili
vahaya olmaz mý aceb bu çöllerin tebdili
bir nefes-i hüdâ ile dirilmeyi beklerim
gözlerimde gözlerin yüzümde yanaðýn olsun
kalmayýnca umudun bu aþk dayanaðýn olsun
göðüs kuytundaki sevr tükenmez kaynaðýn olsun
bir sýddýk da ben olurum baþ ucunda beklerim
nazýnla kopar umudum ben onu baðladýkça
söze kan damlatýr kalem þiirim aðladýkça
deniz sevdalýsý nehir içimde çaðladýkça
nice daðlar aþýp sana kavuþmayý beklerim
yüzüm sana ayna olsun gör kendini bakýnca
köz düþürsün yüreðine sözüm seni yakýnca
Allah neler söyletir kula cebrâil sýkýnca
ümmî iken koskoca bir þair olur beklerim
tazeliðim sendendir unutursan bayatlarým
yarý yolda çatlamasýn kelimeden atlarým
gel yanmasýn hasretinle þiirden kanatlarým
adýmý kanýmla yazýp son sözünü beklerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.