binlerce kez çevirdim telefon kulaðýmda inþallah ulaþýrým o neþeli mutlu kýza bir alo demiyorsun canýn sað olsun
derken telefonun açýlýyor.. bir adam “alo” diyor!, nefesim tutuluyor..! boðazým týkanýyor; “alo” diyorum, o çok pürüzsüz ses.. “hastamýz uyuyor” diyor. “nasýl” diyorum, “uyuyor” muþsun “iyi” diyor, seviniyorum geçmiþ olsun”
**
eþi ile kavga etmiþ olmalý, hýr-gür, dýrdýr caným acýyor, içim içimi yiyor, acaba nasýldýr inþallah kýzlar kavgaya þahit olmamýþtýr, inþallah kötü bir þey olmamýþtýr..
“geldiðinden beridir hâlâ uyuyor eltisiymiþ bir bayan vardý” doktor beni hasta sahibi sandý “geçmiþ olsun” diyor, “iki gündür kendisine gelemedi, ama bünyesi iyi, geldiðinde “eks” demiþlerdi, belki de gitti geldi”
**
acabalar içinde ömrümce ettiðimden çok fazla dua ettim “bu nasýl bir þey”.. diye isyan ettim kadere vazgeçtim.. þükrettim!!
dünyaya gelmemiþ de olabilirdin alnýma yazýlmamýþ da en kötüsü sevmeye de bilirdin iyi de.. neden kimse yok baþýnda þükredecek ne çok þey var yaþantýmýzda küçük bir aksaklýkta boðuluyoruz isyanlara Þükür!
Resim Gordion
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.