belki sen de unutmadýn
hatýrlamak istemediklerini
adýmlarýn uzayýp
bizim için doðmayan güne
eþ ederken kimsesizliði
ve zamanýn durduðu yere nokta koymak isteyen fikrini
çelip virgüller
çelme atarken yarýnlara
mýhlanýp kalan kalbimi
söküp atmak için kalbinden
kendinden geçecek kadar
gelmek istedin kendine
sen,
uzatmalý ayrýlýðý oynayan en iyi kadýn oyuncuydun
ben,
kýssadan hisseler devþirip
ön sözünü yazarken yeni bir kitabýn
gözlerinin rengiyle renktaþ bir bakýþ
ellerin gibi beyaz bir elin lekesiz tutuþuyla
yarým kalmýþ aþkýn
devam filmi çekilsin diye kalbimde
fazladan mesai yapýp
bedeli sonradan ödenmek üzere faiziyle
el yordamýyla yeni bir adayýn peþindeydim kendimce..
her þeyiyle sana benzeyen bir sen aradým
adýn dýþýnda
zira adýnla ayný olan bir isme seslenmek.. istemedim
hayýr, çekindim
belki de kendimi inkar etmekten korktum..bilmiyorum
seni sever gibi sevmek istedim
senin sevdiðin gibi sevilmekti belki niyetim
sonuçta her kadýnýn kalbi vardý
saçlarý
yüzü
gözleri
aþk ile tutuþmaya müsait elleri
ve bunlarýn tahtýnda hüküm sürecek ateþten bir teni
hele sana da benzedi mi kýyýsýndan köþesinden
tamam dedim bu iþ bitti..
uzatmayalým,,
uzatmalý ayrýlýklarda
uzun kýsa süren ne kadar iliþki varsa
geçmiþin karbon kaðýdý altýnda
gölgesi üzerinde bir lanetin
izi düþüyor aþka..
sonra
kalýyorsun kendinle.baþ baþa
kitap diyorum Rüveyda
sayfalar arasýnda kalan boþluklarýn zamanla dolmasýný beklemek
bir çeþit yarým kalan bulmaca etkisi býrakýyor insanda
bu çok sinir bozucu
dahasý elinden býrakýp
kalbinden düþüremediðin aþk ile yaþamak
böyle yarým yamalak
kör topal idare etmek o yolda
olacak iþ deðil.. deðil mi
bu yüzden al þu kitabý elimden
diler tavan arasýna sakla
diler bodruma
diler yasakla
-sakta mý saklasak
acaba..
kitap demiþken
yeni bir kitap yazacak olursam eðer
bir kalbin aþka açýlan yüzüne
söz veriyorum
adýný en son arayacaðým
çünkü baþlýklar mühim iþ
içi dýþa yansýtýr
ve hiç bir iç
girilmedikçe
göstermez kendini
dýþýndakine.