YORGUN FIRTINALAR

Baþým bir hoþ bugün
Sanki fýrtýna yüklü bir deniz
Hayallerim alabora olurken,
kýyýya savururken Akdeniz
Elimden bir þey gelmeyip ,
Dilimin edebini bozup, çaresizliði haykýrmaktayým.
Beynimde zikzaklar çiziyor bu çaresizlik
Tehlikeli sinyaller aksederken yüreðime ,
Bir çocuk mimik adýmlarla gülümseyerek,
bana doðru koþuyor...
Kollarýný yana açmýþ, sevecen , sýcacýk
Biraz esmer tenli
Sarmaþ dolaþ oluyoruz
Öpüyoruz, koklaþýyoruz
Öylesine iyi geliyor ki ruhuma
Fýrtýnalar diniyor,
Diniyor ýzdýrap sancýlarým.
Silinip gidiyor benliðimde az önce yaþananlar
Ve o bedbin halleri hiç yaþamamýþ gibi oluyorum.
Ýçimdeki umut kýrýntýsý büyüyor büyüyor...
Biraz önce umuduma mezar olan yer ,
Laciverte bürünmüþ lalezar’a dönüyor.
Yorgun fýrtýnalar altýnda.
Kalp atýþýný duyuyorum yaþamýn
Düzene girmiþ ritmini duydukça,
Mutluluða kulaç atýyorum...


Handan Uçak Tunca
Sosyal Medyada Paylaşın: