Bir yaðmurun ýslaklýðýnda dokunuyorum geceye. Sessizce, Senden habersizce, sevmeye koyuluyorum ellerini. Kýr düþmüþ sakallarýndan, Var oluþundan, Canýndan bir parçayý alýp yüreðime koyuyorum defalarca. Olmayacak bir aþkýn son satýrlarý bunlar. Baðýþla beni Unutmayý bilmiyorum iþte. Hani o þairin dediði gibi az sevmeyide...
Bir þiirini okuyorum. Açýk saçýk Siyah saçlý bir kadýný öpüyorsun göðsünden. Olur olmadýk þiirler yazýyorsun ona. Herþey gerçek Kaðýttan gemiler yok orda.
Bu son bahar Yokluðunun kaçýncý yýl dönümü bilmiyorum ama. Defalarca ýslandýðým bir yaðmurun Ayak izlerini sürüyor tenim. Denizi olmayan Bir sabaha...
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.