Burada eskiden insanlar vardý
gölgeleri küçük
ama yürekleri kocaman
adam gibi adamlar
bir kýrýk kaldýrým
çoktan emekliliði gelmiþ
kimi yanýp kimi sönen sokak lambasý
bir de bizim þu küçük Ýzzet’in
yere bakan yürek yakan ablasý...
Sokakta çok güzel evler
içinde yoksul
ama çok efendi insanlar
birbirinin halinden her zaman anlar
ve geçip giden güzel anlar...
yazýn sokak çeþmesinde
kuyruða giren genç kýzlar delikanlýlar
gürül gürül ta Elmadað’dan gelirdi suyu
ve içenin
inanýn çok güzel olurdu huyu...
burada eskiden bir bakkal vardý
bakkalýn
kabarýk veresiye defteri
ara ara
duvarda gezinen fýndýk fareleri
bak, bak yine depreþti yüreðimin yareleri
pencereden pencereye laf yetiþtirilir
bazende imece usulü
paralar pullar bitiþtirilir
evlenen kýzlara oðlanlara bir dolu hediye
düðünde ne varsa hep beraber atýþtýrýlýr...
yaþananlar akla gelince gözler biraz nemlenir
hayat bu unutmak ne mümkün
yaþadýklarýmýz yürekte demlenir de demlenir...
Ahmet ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.