Bazen sevdiðimiz yüreklere uzak kalýr ellerimiz
Uzanamaz gönül gözümüz onlara
Ve bükeriz boynumuzu
Dökülür gözyaþlarý içimize...
Çaresizliðine ,
Issýzlýðýna yüreðimizin
Ve güçsüzlüðümüze
Sessizce bakar da
Kývranýrýz kendi içimizde...
Ne bir adým ileri
Ne bir adým geri,
Kalakalýrýz öylece
Sevilenler, sevenler
Bakakalýrlar uzakta
Ve buruk bir sýzý gibi
Dokunur sevgiler resimlere.
Serap Özaltun