ÖBÜR DÜNYAM
ÖBÜR DÜNYAM
Dünyalar içinde bir dünya vardýr ki
Benim dünyam hiç birine benzemez.
His ,duygu, düþünce…
Öbür dünya ne kalmýþ yanýnda.
Hayallerim deryalara,
Umutlarým enginlere sýðmaz.
Bir çiçek koklasam,
Gönlüm sevgiyle dolar.
Aþk denizine dalarým.
Özgürlüðümü balýklarla paylaþýrým.
Yaramýn sýzýsýna bir damla merhem sürsen,
Dünyamýn rengi deðiþir birden,
Tebessümün güneþ gibi doðar kalbime.
Yeni dünyamýn misafirleri de var:
Güzellik, güç, kuvvet…
Ev sahibi merhametle hoþgörüyle sabýrla
Aðýrlar onlarý.
Hiç gitmesin diye çaba sarf eder.
Ama ne çare yolcu yoluna gerek.
Dünya döner.
Benim dünyam hiç dönmez.
Ýyi mi kötümü bilmem ama
Ölüm hiç aklýma bile gelmez.
Benim dünyamda unutmak yoktur.
Atamý, dedemi, þehitlerimi,
Bu kutsal topraklarý vatan yapanlarý,
Bu nefesi bana vereni,
Elmanýn rengini, eriðin tadýný,
Öðretmenlerimi,
Velhasýl beni ben yapan hasletleri unutamam.
Unuttuðum þeylerde vardýr elbette:
Bilmeden yapýlan kötülükleri,
Piþmanlýk duyulan yanlýþlýklarý,
Yüreðime çarpan taþlarý…
Ne zannediyorsun sen
Gam, keder olmasa,
Çekilir mi bu dünyamýn cilvesi.
Arada bir neþe,
Kahkaha, þaka ,þamata olmazsa…
Benim dünyam, dönen dünyaya benzemez.
Fýrtýnalar, kasýrgalar, depremler gelir geçer.
Kin, nefret ,riya nedir bilmem.
Gönlüm, iyilikten, güzellikten, aþktan yanadýr.
Bir de tebessüm etmekten hiç vazgeçmem.
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.