Bir çift ürkek göz bekler yolunu köþesindeyim hayatýn - yamalý yarýnlarýndayým küfründeyim...
sebebsiz söylenen her söz gibi bir o yana bir bu yana sallanýr durur deli baþým telaþýndayým...
hep kandýrdým kendimi hep avuttum...
aslýnda haykýrdým defalarca can çekiþen kör nefsimin yüzüne boþluðunda bir atlý karýnca tek binen ben, aklýnca; dönsün baþým bu gece yýldýzlarý doldurdum koynuma alýn sizde alýn.
verin bana beni verin geceleri borcum olsun ey hayat; öderim. sen yeter ki üzme sevdiklerimi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.