AYNALAR
AYNALAR
Tut kederimden aynalar,
Dinle bu gün de sen beni,
Misafir olayým sana,
Aðlayayým doya doya...
Gözlerimden akan yaþý tut.
Boþalan gözyaþý tanelerini,
Say benimle...
Ki bu son gözyaþlarým olsun.
Aynalar aðlatmayýn beni daha fazla,
Saçlarýmdaki kar tanelerini göstererek.
Yüzümde zamanlardan kalan ,
Acýyan çiziklerimi...
Tut kederimden tut!
Hiç býrakma.
Çünkü tutan dalým, üþüyen elim,
Uçan deðil artýk kýrýlan kanatlarým var...
Bir aðacýn boþ gölgesiyim
Bundan sonra...
Esen deli rüzgarlarýmý,
Gidenlerde yitirdim.
Tut ne olur artýk!
Yüzümde çoðalan çizgilerimi de,
Çoðalmasýnlar.
Saçlarýmda ki karlarý yaðmasýnlar...
Aynalar!!!
Artýk çok geç biliyorum.
Gidenler gelmediði gibi,
Karlar siyaha dönüþmüyor artýk...
Sende kaypaksýn be!
Sende gözlerini kaçýrýyorsun benden,
Seninde bir dediðin diðerini tutmuyor,
Bir gün baþka diyorsun ,diðer gün baþka...
Hep yalan söylüyorsun
Aðlatýyorsun da görmüyorsun.
Sana þiþmiþ bakan gözlerimin.
Hatýrý da yok biliyorum...
Yýllarýn hatýrý yok,
Yollarýn hatýrý yok,
Sende kimsenin hatýrý yok ki...
Kýrýyorsun hep sana bakan gözleri
Aðlatýyorsun.
Demet Akyürek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.