Aþýk olmak istersin ama sen geç kalýrsýn
Gülü baharda deðil sonbaharda alýrsýn
Beklersin ki yüzünü ay misali göreyim
Beklersin ki saçýný, bus ederek öreyim
Güzellikse güzellik, endamsa iþte endam
Saçlar alev alevdir güneþ vurunca akþam
Bu geceler ne zaman gebe kalýr vuslata
Belki de birgün binip gelir beyaz bir ata
Þahsýný görmek için sadece bir resmi var
Aslýnda yok gibidir, sadece bir ismi var
Leyla’dýr bunun adý, çölde serap görünür
Aþktan sarhoþ olana þurup þarap görünür
Þiirlerimde gezer, kelimedir libasý
Þâirin lisanýnda Leyla oldu mahlasý
Çok narindir, kýrýlýr kirazýn dalý gibi
Halinde aþikardýr, gönlü yaralý gibi
Konuþmak ister ama; buna yoktur mecali
Halbuki ne kadar hoþ, gönlümle hasbihali
Kalbi bir çiçek açsa her yer bahar olur
Gözlerine bakanlar adeta gülzâr bulur
Korkuyor kýrmýzý gül, dili þeyda bülbülden
Baþka kimi var garibin sevdiði nazlý gülden