Ben seni üzemem ve hiç kýramam
Zira günâhkârým, hesap soramam
Zâtým varken elde kusur aramam
Ben diyemem gülün bir dikeni var
Önce farkým yoktu, þer noktasýnda
Yürüyorum her gün Hak rotasýnda
Yanmak için geldim aþk potasýnda
Ben diyemem gülün bir dikeni var
Büyük bir derdim var ezelden beri
Aðlamaktan söndü, gözümün feri
Dünyada yok imiþ, benden beteri
Ben diyemem gülün bir dikeni var
Seni hiç üzemem, âh da alamam
Gönül inciterek Hak’ký bulamam
Leyla’mýn alnýna, kara çalamam
Ben diyemem gülün bir dikeni var
Koca dünyayý terk ettim tenhada
Bir Leyla gülümser yeþil vahada
Çöl altýn olsa denk deðil pahada
Ben diyemem gülün bir dikeni var
Ýnsan infaz için kuramam dârý
Yüce Mevla verdi güllere hârý
Bülbül etme artýk hiç ah u zarý
Ben diyemem gülün bir dikeni var
S / ÂYE / 16 AÐUSTOS 2017 / ESKÝÞEHÝR