GÜN DOĞMUŞ YİNE DÜNE BENZİYOR AĞLAMAKLI
Uyanýrsýn bir sabaha, erken
Hangi sabah deyip
Bir huzur beklerken
Yangýn gününe dönmüþ...
Bu günün dünden farký, nedir ki
Ya bir iki þehit dört yaralanma, daha ne olsun
Bir baþka olacak bu günüm derken
Uyanýrsýn hüzün ve vahþete
Yeni bir sabaha erken...
Yanýk bir gül kokusu yayýlýr etrafa
Yaralýlar taþýnýr insanlar acýyla baðrýþarak bayýlýr
Birden kalabalýklaþýr
Kumru sessizliðindeki caddeler
Çocuklar þaþkýn bakýþlarda
Aðlayan sýzlayanlar, vah derken...
Yol boyu direklerde
Ararsýn eski mutlu günlerini
Yeni bir aðýtla yutkunursun
Nerede eski dostluklar nerede
Gülen gözlerimiz þimdi nerede
Oysa aðlayarak þu yerde...
Sevgi tükenmiþ artýk
Huzur kalmamýþ yine
Þehitler taþýnýr ellerde
Düþmüþ analar yollarda derde
Yazýn ardý kýþtý
Babalarýn gözü, yaþlý
Yazýmýz kýþa dönmüþ
Ne farký kalmýþ dünden
Ne kadar bekleyeceðiz daha
Bu gün daha periþan
Gün doðmuþ yine, düne benziyor aðlamaklý...
BEHÇET BÜK (GünbatýmýerkenBehçetBük)
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.