SEVGİ

Var mýdýr bilen onu, kaybolan sarý yýllar?
Arar da, ha ararým, baþlar bende sorgular.
Kiþilik, onur, vefa, muhabbet duyacaðýn,
Kalmadý hiç kalmadý, güvenli dost bucaðýn.

Anlatýrlar zalimi, ezber bozan yok mudur?
Tek düze sanki herþey, gönül almak çok mudur?
El ayaklar çekilir, yüzler asýk suskunluk,
Uçurumdadýr sanki, sevgisizlik yoksunluk.

Bir ben varým ben ile, nerede diðergamlýk,
Söz kelam kesilmiþtir, yaþadýklarýn anlýk.
Bunu derim bilirim,hoþ muhabbettir iþim,
Ýstiyorsan cenneti, dünyada kur kardeþim.

Sevilmez asýk surat, yüzden düþen bin parça,
Yoðrulur bak gönüller, gülen yüzle bir parça.
"Sevelim sevilelim," der aþýk Yunus Emre,
Çiçek bile sevgidir, açar durur ha bire.

Sevgi ve muhabbettir, insaný mutlu eden,
Sevmeli, sevilmeli, her þey doðar sevgiden.
Ýrfan sevmek der durur, adres bellidir SEVGÝ,
Gönül sevilmek ister, sevgi canlýya vergi.

Ýrfan Yýldýrým Çevik
Sosyal Medyada Paylaşın: