Gece kýrgýn.
Gözlerin ip iri dikildiði
kara geceden kaçan akrep-yelkovan yalnýz.
Tez gel
tez gel ki
beyni sancýlayan,
üstüne yýldýzlý gök deðmeyen,
sazende köleler yalnýz.
Aðrýyan yerlerine korkuyla bakanlarýn bildiði bir yalnýzlýk bu.
topraktan gelen
topraða ayaðýný basamýyor,
korkuyor.
Ufalanýyor toprak
ayaðýný uzatýp topuðu yere deðdiðinde.
Gece menekþelerinin baygýn buðusunda
tortop olup ayaklarýmý baðrýma batýrýyorum
ve
ay kýrýklarý düþüyor topraktaki böceklerin üstüne
böceklerin ve gündüzü göreceklerin üstüne.
Kibirli ve hain bir sesle inliyorum geceye
tez gel
tez gel ki
bitsin,
biteyim,
gün ýþýmadan,
Ýsrafil sura üflemeden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.