Sen Gittin Gideli...
Yirmi bir haziran vakit sabahtý
Canýmý canýmdan aldýn da gittin
Karaya bulandý Leyla’nýn bahtý
Ömrümü ömründen yoldun da gittin
Gurbetin baðrýna kor ateþ yaktýn
Öyle öksüz öyle garip býraktýn
Ayrýlýk halkasýn boynuma taktýn
Aklýmý daðlara saldýn da gittin
Beyaz entarini giydin sýrtýna
Dönüpte bakmadýn bir kez ardýna
Söyle bu dünyanýn bize kastý ne
Bir soluk resim de kaldýn da gittin
Aþiyan tarumar bülbülüm gitti
O sabah bacamda baykuþlar öttü
Yeter artýk felek canýma yetti
Karþýmda gül gibi soldun da gittin
Sen gittin gideli her günüm hüzün
Senden bana kalan yalnýzca yüzün
Çýkar mý aklýmdan o ela gözün
Kor gibi içime doldun da gittin
Saatler pusuda zamanlar dondu
Bir kürek toprakla mezara kondu
Yarenin kalbinde cehennem yandý
O gizli aleme daldýn da gittin
Nilüfer Gür Gökdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.