BEN HALA ÇOCUÐUM Çocuktum dersim vuruldu. Acý duymadým. Anlamadým. Hiç büyümedim hiç. Ben aðlamadým . Hiç gülmedim. Boðuldum bilmediðim havayla. Ben hala çocuðum.
Çok uzaklarda güneþ batýyor. Gün geçiyor. Günler geçiyor. Bir çocuðum otuzsekizde Ýçim geçiyor. Ziyaretlerimiz yakýldý. Güneþ artýk doðmuyor. Bulutlar semayý kapladý. Dersimde Sürüngenler yanýyor. Geyikler ve yavru hayvanlar. Canlý canlý kebap oluyor. Dersim yanýyor. Munzur kan aðlýyor. Ve ben seksen senedir. Büyümedim büyüyemedim. Hala bir çocuðum. 12 Aðustos 2017 Berlin Ali Koçak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Seyidoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.