Erenler Bağından Kopan Goncagül

...þehit Eren Bülbül’e rahmetle....

ERENler baðýndan koparýldý gül
Gözyaþý sel gibi aktý da gitti
Hain kurþunuyla susunca BÜLBÜL...
Hasreti yürekler yaktý da gitti

Genç yaþta þehadet þerbeti içti
Atlas kefenini melekler biçti
Dünya gurbetinden sýlaya göçtü
Son kere bayraða baktý da gitti

Acý katmerleþti, çaðlayýp durdu
Sevenler peþinden aðlayýp durdu
Hüzün yürekleri daðlayýp durdu
Þimþekler misali çaktý da gitti

Maçka’nýn daðlarý sislendi canlar!...
Ýman sofrasýndan beslendi canlar!...
Meçhul bir ses ona seslendi canlar!...
Þehadet tacýný taktý da gitti

Bir daðýn üstüne bir dað yýkýldý
Goncagül kurudu, bir bað yýkýldý
Kokuþtu zamane, bir çað yýkýldý
Gurbetten sýlaya çýktý da gitti

Acýlardan umut derdi Bülbül’üm!...
Hicrandan vuslata erdi Bülbül’üm!...
Canýný yurt için verdi Bülbül’üm!...
Bütün engelleri yýktý da gitti

Kurþun konuþunca diller lâl oldu
Þehit çýnarýnda Eren dal oldu
Bayraðýn üstünde sanki al oldu
Canlarýn canýný sýktý da gitti

Gönül mülkü harap, viran olmuþtur
Yürekler ateþten niran olmuþtur
Þehidin yoldaþý Kur’an olmuþtur
Bizi hâlden hâle soktu da gitti

Dünya uykusundan o an ayýldý
Misk ü anber gibi koku yayýldý
Hakk’ýn nazarýnda þehit sayýldý
Karanfiller gibi koktu da gitti

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: