tekerleklerin türküsünü söylüyor son tren sevda kül bedenli mahur bir kuþ eðer konuþabilseydi maviye çalan þiir defterim kimbilir ne derdi eski örme perdeli pencereler bekleyiþine mavi suluboya tonlarýnda masalsý bir dünyada uysal bir kedi gibi yaþadým seni
oryantal bir þarký eski taþ plakta sokaklarým çaðrýþým karanfil yokuþunda rengini yitirmiþ aþklar iyimser kuþlarýn yaðmuru dilimin ucundaki sözcükte hasrete dair kaç karanfil uyandý kuþlarýn haberi yok yenildiðimizden
göçmen bir hüzünle suluboya resimlerine boyayýp hüzünleri mihrabýna kara sevdamý asýyorum gücenmiþ kuþlarýn külüne bulanýp bir kuþ olup gitsem mavi yakamozlar ülkesine anlatsak yazgýmýzý gurbetin mahur kuþlarýna
o kül bedenli mahur bir kuþtu göz kapaklarýný indirirken gece son hazanda sonsuzluða uçtu
Ömriye KARATAÞ 11.08.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
omrye Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.