Ağıt

Toprak ve çiçek
beyaz toprak ve mehtap
tekrar aðlýyor kan kýzýlý

Gecenin ayazýnda
filizlenen karanfiller
susuz olgunlaþan
kýzýl topraklarda

Kör genç bir kadýn
önünde yýrtýk bir yelek
elinde düðme, iplik ve iðne
ve karýþtý topraða o gece
aþkýmýza nispet edercesine

Pencerelerin camlarý buðulu
güneþe doðru gömülen manzara
yorgun yatýyor zemheri kýþlarda

Nasýrlý çatlamýþ narin ayaklarý
öðle uykusunda onu izliyorum
alaca gün batýþýný, ayý izliyorum

Ahþap pencerenin kýrýk camlarý
mutfaða gelip etrafa bakýyorum
yýkanmýþ bulaþýklarý görüyorum

Bir loþ þarký çýnlýyor kulaklarýmda
pusulasýný þaþýrmýþ eski bir naðme
sessiz sedasýz yakýnlanýyor mavi ufuklarda…



Sosyal Medyada Paylaşın: