Bu kentin sokaklarý dardý , Pencereleri Ve avlularý evlerin Birbirini seven insanlar ayrýlýyordu Ve Umut giderek azalýyordu Gökyüzü tek düze bir renk oluyordu Ne çok hikaye gizliyordu oysa evler Ve ne çok acý gömüyordu duvarlarýna Ne eylül hüzünlendiriyordu artýk Ne de haziran mutlu olmaya yetiyordu Hep bir hayal kýrýklýðý sarýyordu etrafý Ve güneþ ýsýtmýyordu hiç evreni Çünkü bu kentin sokaklarý dardý Dar yapýlmýþtý avlularý ve pencereleri Bense bir umut ekmiþtim pencere önü çiçeðine, Renklendirsin ve güzelleþtirsin diye heryeri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mevsimsizşiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.