YETİŞ.
YETÝÞ
Bir yaz yaðmuru gibi gelip geçtin önümden,
Rüzgarýnla dokundun, þaþýrttýn ki yönümden.
Kokun nasýl da sardý, çýkmaz ki þu tenimden,
Dönsen gelsen a yârim, zordan bulursun beni.
Belki duyarsýn diye hep aðýtlar yakarým,
Ya çýkarsan aradan sokaklara bakarým,
Tanýyasýn diye de kýrmýzý gül takarým,
Çok deðiþtim ki yârim, nasýl bilirsin beni?
Ýnanýrým yakýndan geçeceksin ki bir gün,
Býkmadan usanmadan beklerim seni hergün,
Bülbül ile bir güle ne de yakýþýr düðün,
Vazgeçilir mi yarim, bir gün alýrsýn beni.
Ben bilmem de söylerim yamuk yumuk sözleri,
Sen gittin de çok dövdüm þu çelimsiz dizleri.
Artýk ayýramam da kýþlar ile yazlarý,
Mezarýma kefensiz tezden salarsýn beni.
09.08.2017
BEN BÝLMEM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.