EFKÂR

EFKÂR

Ana kucaðýndan çýktým çýkalý,
Dönemem geriye yolum ýradý.
Bir sýcak selamý gözüm aradý
Bulunur mu dostlar ana gibi yâr!

Baba ocaðýna bir selamým var,
Çok özledim onu bozdaðlar kadar.
Ayýrdý bizleri þu benim kader,
Ömrümde görmedim öyle bir diyâr!

Al fistaný yâre ne yakýþýrdý,
Köy içinden eve testi taþýrdý.
O zamandan beri gönlüm þaþýrdý,
Daha yaþýyorsa belki de duyar.

Nikferi’mden bana gelirse haber,
Gönül bahçesine doðar ki bahar.
Bitmez bu hasretlik ölene kadar,
Sözlerim aðlarken gözlerim kayar

Adýmlarým gitmez, yüküm çok aðýr
Zaten yola çýksam bitti ki ömür.
Kaldýysa bir kaç dost belki de sorar,
Yine efkâr bastý ’boþ ver ihtiyar!’.

Yusufoðlu yine çileli yazdýn,
Ölmeden kendine topraðý kazdýn.
Güzel hayâller kur, önün apaydýn,
Bir mezar istersen köyünde var yer.

09.08.2017

MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın: