Bu gece attým bütün Kötü düþüncelerimi, Geçmiþi sevmediklerimi, Bir köþeye..! Odamýn sessizliði Gecenin karanlýðýný Seyrediyorum öylesine.. Yaralý kalbimin tik tik seslerini, Ve duvardaki saatin, Tik tak seslerini duyuyorum. Bir kedi var dýþarýda O da yalnýz kalmýþ Yapayalnýz dolaþýyor. Etrafý seyrediyor öylece. O da sahipsiz.. Bende.. O da yalnýz, Ben yapayalnýz... Hazin bir his var içimde, Bilemediðim, çözemediðim. Uzaklardan seyrediyorum geceyi Karanlýðý ay’ý yýldýzlarý..
...
Bu gece yaralýyým Tenhalardayým, cefalardayým, Uçurumlardayým.. Herkesten uzaklardayým.. Daðlar var aralarda, Uzun uzun yollar var.. Öyle suskun öyle kimsesiz. Kalbim paramparça, Umarsýzca bomboþ, Atýyor öylesine.!
Etraf cehennem ateþi gibi sanki Zoruma gidiyor bu sessizlik.. Zor bir gece sanki bugün. Geçmiyor saatler Dakikalar, Saniyeler.. Sanki aleyhime iþliyor..
Bu gece farklý her zamankinden. Bu gece yalnýzlýða oynuyorum Kimseler yokmuþ gibi.. Can yokmuþ gibi canda. Huzur kalmadý ruhumda.. Ýþte bu yüzden, Kendimi cezalandýrmam, Bu gecenin uzunluðu, Bu gecenin yakýcýlýðý Sessizliði yorgunluðu.. Hep bu yüzden, bu yüzden...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ümmühan89 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.