RÜZGÂRIN MARÝFETÝ
Çarpa çarpa rüzgâr
Eskitti kapýlarý
Perdeler de ayný biçimde
Bir içeri bir dýþarý
Yýprandý gitti...
Ya saçlarýn, darmadaðýn
Eteðin, kareli
Savruluyor alabora;
Bak sen þimdi
Aklým ta nerelere gitti?!
***
-II-
ETEÐÝN VAR KARELÝ
Eteðin var kareli
Yüreðim var yareli
Savruldum yâr un ufak
Sana gönül vereli
Saçlarýnda tel beni
Savuruyor yel beni
Bir pervane bil beni
Seni gördüm göreli
Gül yüzüne tutkunum
Düþlerine yatkýným
Sanki boyun atkýným
Göreme’de göreli
Gel gecenin içinden
Tel ver ipek saçýndan
Kurtar beni acýndan
Sensiz gönlüm yaralý
Þaban Aktaþ
07.08.2017 - 16.56
MAVÝ BEYAZ BÝR ÞEMSÝYE
Mavi beyaz bir þemsiye
Gökyüzüne daldým gittim
Yapayalnýz kaldým diye
Senden hüzün çaldým gittim
Maviler dopdolu umut
Keder gökte beyaz bulut
Unut sevdiceðim unut
Aþka maya çaldým gittim
Aþklarýn en þahanesi
Canevimin can tanesi
Falýmda bakla tanesi
Akdenize saldým gittim
"At baklayý!" der çingene
Attým denize derine
Takla atan güvercine
Gözlerine daldým gittim
Bir bakla tanesi yetti
Attým kâlpte dertler bitti
Telli sazým keder tuttu
Þarký türkü çaldým gittim
Þaban AKTAÞ
07.08.2017
NE ZAMAN BÝR YILDIZ GÖRSEM?!
Ne zaman bir yýldýz görsem, gözlerinden geçer aklým
Bir de ay yüzüne dönsem, gökte gezer gül yanaklým
Göklerde bir beyaz gül var, ay yüzünde gül yüzlü yâr,
Aþk yalnýz f/ezaya sýðar; gözlerine daldý aklým
Pýrlanta elmas gibisin, temiz kâlbe has gibisin
Hiç bitmeyen yas gibisin, ne gizlim var ne de saklým
Ay aþar gider daðlarý, gözünde üzüm baðlarý
Gönlümün hüzün ça(ð)larý, üzüm üzüm, salkým salkým
Þaban Aktaþ
07.08.2017 - DOLUNAY 04.48
Fotoðraf: Þaban AKTAÞ
GÜNAH KEÇÝSÝ
Yere bakan yürek yakan
ele avuca sýðmaz
karayaðýz bir çocuk geçti
hayatýn içinden
doludizgin bir koþu...
Hâlâ gem almaz aðzým;
dökmeliyim içimi dýþýma
neler gelip geçtiyse
lânet halkasý gibi baþýma
bir bir anlatmam lâzým?!
Mahrumiyetlerim
boynu bükük sevdalar
yoktan varoluþum
kötülere yâr oluþum(!)
çapkýnlýklarým
aþklarým, ayrýlýklarým
yazýlan, yazýlamayan
baþlýbaþýna her biri
bir büyük roman!
Çok çetin bir sýnavla
sýnadý beni hayat
akýl almaz iþler
çýlgýnca düþler ile
belki de en büyük
günah keçisi benim!
Yolum çetrefilli,
çektiðim acý
tümüyle gerçek
’Yeter!’dedim;
gerçeðimi boþadým!
Yirmi yýl oldu
tiryakiliðimin birini býrakýp
bir yenisine baþladým,
neydi eskisi; acý tütün
yenisi þiir aþkým
siz yine de yenisini
acýsýyla eskisine eþ tutun!
Tütüne dokunursun
ateþi az, dumaný çok
aþkýn ise platonik
ateþi fazla, dumaný yok!
Uçuyor hâlâ ruhum
yüreðimi delip geçen ok,
benim gibi hayatttan
gelip geçen günah keçisi
belki de hiç yok!..
Þaban Aktaþ
06.08.2017
KÖK SÖKMEK
Bir yana yaþlý ananý babaný
Bir yana gözü yaþlý vataný koy
Diyelim ki hasta yataðýnda
Anam babam yasta,
O hale geldi ki memleket
Atasýný bile düþünemiyor insan
Çünkü vatan hainlerin elinde
Daha ölümcül aðýr hasta!..
Var mý daha ötesi
Her yerde rüþvet, vurgun, talan
Haraca baðlanmýþ ülke
Yok artýk neredeyse hiçbir þey
Elimizde cumhuriyetten kalan!
Çembersakallý mürteci,
Takmýþ baþýna fesi
Almýþ tahrayý güpegündüz
Atatürk’e saldýrýyor pevasýzca!
Hayda bre yiðitler, neredesiniz
Tükendi mi memleketin efesi
Efeler ki omzunda mavzer
Daðlara çýkar, zeybek oynar
Bir diz çöküþü daðlarý yýkar;
Bakalým kim kime diz çöktürür
Tahra mý yoksa mavzer mi
Hain düþmana kök söktürür?!
Þaban Aktaþ
06.08.2017 - 21.42