uzun zaman oldu; sözlerim suratýma çivi gibi çakýldýðýndan beri konuþma tiratlarýný cansýz mankenlere ayýrdým neden diye sorulacaðýný geç/ sözüm özdür aslýnda bir yaprak gibi titrek bir yelkovan gibi yekpare...
dönüþlerim! yine kendime oldu hani döner ya kelebekler kendine bir günün telaþlarý/ akþam öleceklerini bilmeden kaç kulaçtý o kanatlar kaç kez duvara çarptý yanaklarý al mor pervasýz...
iþte; bende bilmem ne zaman öleceðimi saçlarýma ak düþmeden mi? bir gecenin soluðunda terlemeden mi? sevmeleri kime ayýrsam/ aðlamalarý kime?
özgürlük saçlarýmý yolsam ne fayda ne fayda kuþlarýn öpüþlerini gizli gizli seyretsem...