SESİNDE SENİ GÖRDÜM

SESÝNDE SENÝ GÖRDÜM


Bir yaz akþamý,
Hüzün sarmýþ daðlarý,
Sahile vurmuþ sevdalar,
Þiirler söylenir kalabalýklarda,
Dudaklardan dökülür þarkýlar,
Sessizlik düþmüþ ruhuma,
Durdum bir an için,
Tavanýmdaki yýldýzlara takýldý gözüm,
Ruhunda kýzýl saçlý þehveti,
Sesinde masum olan seni gördüm.

Dünya tamamlamamýþtý tavafýný,
Nöbeti devralmamýþtý gündüz,
Damalarýmda bir ateþ dolanýr,
Yakarken tüm bedenimi,
Rüyalarýnýn rengini merak ederken,
Düþtün düþlerime tozpembe,
Düþümde hayalini alnýndan öptüm.
Nefesin kora çevirdi yanaklarýmý,
Sende bir ben varken, sesinde seni gördüm

Sonrasý yok bu sevdanýn,
Öncesiz bir baþlangýç bu belkide,
Ýçini bilmediðin bu aþkýn,
Dýþýný bilmeni beklemedim.
Sadece fütursuzca, serserice,
Kendimde olmayarak sevdim.
Sensiz kalýnca anladým deðerini,
Varlýðýn olmayýnca bir an,
Gündüz gözü, kara toprak serptiler,
Sandým ki ben artýk öldüm,
Kapattým gözlerimi kabullenerek,
Dinledim sessizliðin sesinde seni gördüm.


Anladým, imkânsýzlýðýmýn derinliðini,
Sarýldým kâðýt ve kaleme,
Yazdým sayfa sayfa hasretliðimi,
Ýsyan etmek boþuna,
Sevmek gerek dedim kendimce,
Gözlerim açýldý karanlýða,
Simsiyahtý her þey, yokluðunda kördüm.
Kurtuluþumdu o güzel sesin,
Sesinde seni gördüm.

BAKÝ EVKARALI

Sosyal Medyada Paylaşın: