Üþüdüm, Hâlbuki mevsimlerden yazdý. Etrafýmda her þey ayný, Deðiþen tek þey havalardý, Birden bir titreme sardý bedenimi, Sensizliðin kuru ayazý vardý.
Gördüm, Bir çocuðun gözlerine düþtüm, Hayalin gözbebeklerime düþtü, Çocuklaþtým seni görünce, Büyüklerin kendilerine göre oyunlarý vardý, Oyunlarýný çaldýlar çocukluðumun, Gördüm, görmekle kalmadým, korktum.
Takýldým bir kuþun kanadýna, Özgürlüðü tattým yüce semada, Nereye kanat çýrpsam, Sensizliðe varýyordum. Döndüm köþe baþlarýný o vuslat için, Kaderinle kaderim çarpýþmýyordu, Ben sicim sicim aðlýyordum.
Kelam düþmeyince kâðýdýn ruhuna, Divane oldum, deliye döndüm. Seni anlatmak düþmüþtü payýma, Yaþamaksa mahþere kalmýþtý anlaþýlan, Çözdüm hayatýn sýrrýný, Sen bendeydin her daim, sendin yaþanan.
Duydum, Varlýðýnýn naðmelerini duydum, Bir gece vakti þarký söylüyordun kendince, Rüzgâr kokunla sesini getiriyordu, Ben seni dinliyordum huzur içinde. Kapattým gözlerimi kirlenen dünyaya karþý, Keþfettim kendimi, ben seviyordum. Acýlarýmla hamdým, düþlerimle yandým, Sensizliðimle piþiyordum.
Öldüm, Herkes acýdý halime, tüm insanlar, Sana hiç kavuþamadým sandýlar, Hiçbir þey göründüðü gibi deðildi, Vuslatlar vardý içimde, sen vuslatýmdýn. Son kez yokluðunda üþüdüm. Sensizliðe kapatýrken gözlerimi, Öldüm.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.